You are here

تأملاتی از مادر ترزا

زمان تقریبی مطالعه:

۴ دقیقه

 

● منطق عشق آن است که هرچه کمتر داری، بیشتر می‌توانی ایثار کنی.

● انگیزۀ خدمت عیسی، شفقت وعشق او به محرومان بود. تعلیمی که از رحمت وعشق برنخیزد، ره به جایی نمی‌برد.

● عشق واقعی آمیخته با درد و رنج است. عیسی بر صلیب رنج را برخود هموار کرد و جان داد تا عشقش را ثابت کند. مادر نیز برای تولد فرزندش، رنج می‌کشد تا عشق را نثار کودک کند. اگر به واقع یکدیگر را دوست دارید، آن را با ایثار خود اثبات کنید.

● بدون روح ایثار، بدون زندگی سرشار از دعا، بدون وجودی نادم از کردار بد خویش،قادر به خدمت نخواهیم بود.

● جنگ و صلح از خانه آغاز می‌شود. اگر به‌واقع در پی صلح و آشتی هستیم، بیایید آن را از خانواده خود آغاز کنیم.

● نباید آنقدر در ابرها غرق شویم که از درک برادر و خواهر خود عاجز گردیم. عشق واقعی آسمان را بهانه‌ای برای غفلت از محبت به دیگران نمی‌داند.

● اگر فروتن باشیم، نه با تمجید دیگران مغرور می‌شویم و نه از توبیخ آنها دلسرد می‌گردیم.

● در لحظه مرگ، معیار سنجش، مدارج تحصیلی و اعمال خیریه ما نخواهد بود. معیار قضاوت، عشق و محبتی است که انگیزۀ اعمال ما بوده‌است.

● شادی دعاست؛ شادی قدرتست؛ شادی محبتست؛ شادی تور عشق صید جانها است.

● با نپذیرفتن محرومان و نشنیدن صدای آنها، در واقع عیسی را طرد کرده‌ایم.

● برای من عیسی دلیل و نیروی زیستن، راه بسوی پدر، عشق برای ابراز، شادی و نور برای سهیم کردن و آرامش برای تسلی بخشیدن است. عیسی همه چیز من است.

● اگر در جهان، ایمان نایابست، علت خودخواهی و خودبینی ما است.

● امروزه همه عجله دارند؛ کسی وقتی برای دیگری ندارد. اما به‌خاطر بسپاریم که آرامش تنها با داشتن وقت مناسب برای یکدیگر امکان پذیرست.

● آن هنگام که به سراغ مریضان و نیازمندان می‌رویم، بدن متألم مسیح را لمس کرده‌ایم.

● فقرا به ما بیشتر از آن چیزی که ما به آنها ارزانی می‌داریم، می‌بخشند.

● اساس سخاوتمندی شادی و نه وظیفه است. نباید از مازاد خود به فقرا ببخشیم زیرا که آنان همچون انسانهای دیگر نیازمند درک و محبت ما هستند.

● نسبت به یکدیگر مهربان باشید، بهتر است انسان با مهربانی مرتکب اشتباه شود تا اینکه با نامهربانی معجزه انجام دهد.

 

مادر ترزا و قضاوتهای ناعادلانۀ مردم‌

● مردم اغلب به ناحق قضاوت می‌کنند و غیرمنطقی و خودمرکز هستند، با این وجود آنها را ببخشید.

● اگر محبت کنید مردم شما را به خودخواهی و داشتن انگیزه‌های نادرست متهم می‌کنند، با این وجود محبت کنید.

● اگر شخص موفقی باشید دوستان کاذب و دشمنان واقعی پیدا خواهید کرد، با این وجود برای موفق شدن تلاش کنید.

● اگر در معاملات خود درستکار و امین باشید، مردم سر شما کلاه می‌گذارند، با این وجود امین و درستکار باشید.

● آنچه را شما سالها برای بنای آن کوشش کرده‌اید، شخصی یک روزه نابود می‌کند، با این وجود بنا کنید.

● اگر به آرامش و خوشبختی برسید، دیگران حسادت می‌کنند، با این وجود آرامش و خوشی خود را حفظ کنید.

● کار نیکی را که امروز برای مردم انجام می‌دهید، فردا فراموش می‌کنند، با این وجود به مردم نیکی کنید.

● حتی وقتی "بهترین‌های‌" خود را به دنیا می‌دهید، باز هم گله می‌کنند که کافی نیست‌! با این وجود همیشه "بهترین‌" خود را بدهید.

● بیاد آورید که با وجود همۀ برداشتهای مردم‌، برداشت نهایی سنجش خداوند است و بس‌!

● دعـا ایمـان را پدیـد می‌آورد، ایمان محبت را، و محبت خدمت به نیازمندان را.

 
 

- نخستین لازمۀ دعا سکوت است‌. اشخاص دعا اشخاص سکوت هستند.

- دعا دل ما را وسیع می‌گرداند، آنقدر که بتواند عطای خودِ خدا را نیز در خود جای دهد.

- سکوت چیزهای زیادی دارد که به ما بیاموزد. سکوت به ما می‌آموزد که با مسیح چگونه سخن بگوییم و چگونه با برادران و خواهرانمان با شادی حرف بزنیم‌.

- سِرّ من بسیار ساده است‌: دعا می‌کنم‌. دعا کردن به مسیح محبت کردن به اوست‌.

- دعا کردن درخواست کردن نیست‌. دعا کردن یعنی قرار دادن خویشتن در دستهای خدا و گوش فرا دادن به صدای او در اعماق دل خود.

- گاه از من می‌پرسند که چه بکنیم که در زندگی روحانی رشد کنیم‌.

در پاسخ می‌گویم‌: «خدا را دوست داشته باشید. و بیش از هر چیز، دعا کنید.»

- خداوندا، ما را شایستگی بده‌ تا برادران و خواهران خود را محبت کنیم‌،

آنانی را که تنها و تنگدست زندگی می‌کنند و تنها و تنگدست می‌میرند.

از دستهای ما استفاده کن ‌تا نان کفاف آنان را امروز به آنها بدهی.

از محبت ما استفاده کن‌ تا به آنها آرامش و خوشی بدهی‌.