در این باب‌، نخستین کسی که عیسای قیام ‌کرده را ملاقات می‌کند، مریم مجدلیه است‌. او گریان در مقابل قبر نشسته بود. مرگ عیسی پایان امیدهای او بود. عیسی به او زندگی تازه و شخصیت بخشیده بود. او تبلور شخصیت خود را در عیسی می‌دید. بدون او، زندگی برای او مفهومی نداشت‌. بعد از عمری فلاکت و نگون‌بختی و ناکامی و تحقیر، کسی پیدا شده بود که مقام واقعی انسانیت را به او بازگردانده بود. اما اینک امید او برباد رفته بود. عیسی مرده بود. چه کس دیگری می‌توانست به او، شخصیت و امید و دلگرمی ببخشد؟ او داشت به تیره‌بختی خود می‌گریست و اشک می‌ریخت‌. اما قیام مسیح پاسخ اشک‌های او بود. وقتی عیسی ندا در داد و او را صدا زد و گفت‌:

"ای مریم‌!"، صدای آشنای او بار دیگر امید و حیات را در دل او روشن کرد. امروزه‌، بسیاری از مردم جهان به‌خاطر غم‌های مختلف‌، مشکلات‌، بدبختی‌ها، ظلم‌ها و بی‌عدالتی‌ها، اشک می‌ریزند. آنان اشک می‌ریزند بدون اینکه امیدی به راه‌حلی داشته باشند. قیام مسیح می‌تواند پاسخ اشک‌ها باشد. قیام مسیح امیدی است به اینکه روزی سختی‌های زندگی پایان خواهد پذیرفت‌، بیماری و مرگ دیگر وجود نخواهد داشت‌، و ظلم و بی‌عدالتی رخت از جهان برخواهد بست‌. اگر ایمان داریم که عیسی زنده شده‌، ناگزیر باید ایمان داشته باشیم که جهان بهتری انتظار ما را می‌کشد. قیام مسیح پاسخ اشک‌های ما است‌.

سپس می‌بینیم که عیسای قیام کرده‌، در همان روز اول قیام‌، به گروه شاگردان ظاهر می‌شود. آنان در خانه‌ای گرد آمده بودند و از ترس سران یهود، درها را محکم بسته بودند. اما عیسای قیام کرده پاسخی بود به ترس‌های آنان‌. او ناگهان در میان ایشان ایستاد و فرمود: «آرامش بر شما باد!» در مقابل ترس ایشان‌، عیسی آنان را به آرامش و سلامتی دعوت کرد. او آرامش خود را به ایشان بخشید.

دیدن و ملاقات عیسای قیام کرده‌، ایشان را دگرگون کرد. ترس آنان برطرف شد و شجاعت جای آن را گرفت‌. قیام عیسی پاسخ تمام ترس‌های انسان است‌. اگر مرگ پایان زندگی نیست و اگر قدرتی بالاتر از مرگ وجود دارد و اگر زندگی بعد از مرگ‌، زندگی پرجلالی است‌، پس دیگر چرا باید ترسید؟ انسان از چیزهای زیادی می‌ترسد: ترس از گرسنه‌ماندن‌، از دست دادن خانه و کاشانه‌، از دست دادن عزیزان‌، بیماری و درد جسمی‌، از دست دادن آبرو و اعتبار، و بالاخره مرگ‌! اگر عیسی زنده شده‌، یعنی اینکه نیرویی مافوق تمام این مشکلات بر زندگی بشر حکمفرما است‌. قیام مسیح پاسخ تمام این ترس‌ها است‌.

و بالاخره در پایان این باب‌، عیسای زنده ‌شده را می‌بینیم که پاسخ شک‌هاست‌. وقتی او به آن ده شاگرد ظاهر شد، توما در میان ایشان نبود. وقتی شاگردان گفتند که عیسای زنده شده را دیده‌اند، او باور نکرد. یک هفته بعد، عیسی باز در میان شاگردان می‌ایستد. این بار تومای شکاک نیز حضور داشت‌. عیسی شک او را برطرف کرد. قیام عیسی امروز نیز می‌تواند شک‌های انسان را برطرف سازد. شک به وجود خدا، شک به قدرت او، شک به وعده‌های او، شک به محبت پدرانۀ او. کافی است که با عیسای قیام کرده ملاقات کنیم‌. اطمینان و اعتماد جای شک و تردید و ناامنی‌ها را خواهد گرفت‌.

دوستان عزیزم‌، اجازه بدهیم قیام مسیح هر اشک و ترس و شک را از وجود ما بزداید. بیایید پیام شادی‌بخش و امنیت‌آفرین قیام مسیح را به آنانی که در غم و ترس و تردید بسر می‌برند برسانیم‌. قیام مسیح بر همۀ شما مبارک باد!