پاپ ژان پل دوم، رهبر کاتوليک‌های جهان، اواخر شب شنبه دوم آوريل سال جاری در آپارتمان خود در واتيکان دار فاني را وداع گفت. وضع جسمی پاپ از سه روز پيش به شدت به وخامت گراييد و او که پس از اطلاع از حاد بودن وضع مزاجي خود احساس کرده بود خداوند وی را نزد خويش می‌خواند، تصميم گرفت ديگر به بيمارستان بازنگردد. يک تيم پزشکی هفت نفره در اين مدت از پاپ مراقبت می‌کرد و با سرم از راه بينی به ايشان خوراک می‌رساند. وضعيت تنفسی پاپ نيز از هنگام عمل جراحی گلو بسيار وخيم بوده و ايشان به‌طور مصنوعی از راه گلو تنفس می‌کرده‌اند. به‌تدريج کليه‌‌های ايشان نيز از کار افتاد و قلب‌شان به‌طور نامنظم کار می‌کرد. بااينحال پاپ کمابيش در تمام اين مدت به‌هوش بود و اطرافيان خود را تشخيص می‌داد. او يک روز قبل از درگذشت خود تقاضا کرده بود ماجرای رفتن عيسی به پای صليب از روی کتاب‌مقدس برايش خوانده شود، و عشاء ربانی گرفت. اطرافيان پاپ ابراز شگفتی کرده‌اند که او با وجود دشواری تنفس و درد جسمی، آرامشی حيرت‌انگيز داشت و کاملاً برای ديدار با خداوند خود آماده بود. آخرين کلمات پاپ که ساعاتی قبل از مرگ بيان کرد اين بود: "منتظرتان بودم، و شما نزد من آمديد، و من از شما متشکرم." 

  شايد این خبر هر یک از ما را کنجکاو کرده باشد تا بیشتر در مورد زندگینامۀ این مرد بزرگ اطلاع پیدا کنیم.

اما ببینیم پاپ کیست؟ در کلیسای اولیه، همۀ اسقفان از لحاظ مقام، قدرت و مسئولیت برابر بودند و بین سال‌های ۳۱۳ تا ۴۵۰ اسقف روم را به‌عنوان اسقف اول قبول داشتند. اما با جلوس "لئون اول" بر مسند اسقفی در سال ۴۴۰ میلادی، چنین ادعا شد که اسقفِ روم رهبر تمام اسقف‌ها است و از همۀ آنها برتر است. در این میان برخی رویداد‌های تاریخی نیز به بسط شهرت اسقف روم کمک کرد.

لئون اول که بین سال‌های ۴۴۰ الی ۴۶۱ در روم بر تخت اسقفی نشست، قابل‌ترین اسقف قبل گریگوری اول بود. توانایی و کفایت او باعث شد او را "کبیر" بنامند. او عنوان "پاپاس" به معنی پدر تمام کلیساها را بسیار به‌کار می‌برد و واژه پاپ نیز از همین جا مشتق شده است.

"گلاسیوس اول" که بین سال‌های ۴۹۲ الی ۴۹۶ پاپ بود در سال ۴۹۴ نوشت که خدا به پاپ و به پادشاه اقتدار روحانی و شاهانه عطا کرده است. اما از آنجا که در روز داوری، پاپ در حضور خدا مسئول اعمال پادشاه نیز خواهد بود قدرت روحانی پاپ بیشتر از اقتدار پادشاه می‌باشد، و از این رو پادشاهان باید مطیع پاپ باشند. به این ترتیب پاپ‌ها مسئولیت روحانی و سیاسی خود را در طول تاریخ آغاز نمودند.

و اما آخرین پاپ کارول وویتلا نام داشت و در سال ۱۹۲۰ در لهستان چشم به جهان گشود. او دومین پسر یک خانوادۀ مذهبی بود. پدرش بازنشستۀ ارتش و مادرش معلم مدرسه بود. او از همان دوران کودکی علاقه خاصی به تمام نژادها و اقوام بشر داشت و صمیمی‌‌ترین دوست او نیز یک یهودی بود به‌نام جرسی کلوگر که بعدها که دوستش به مقام پاپی رسید، طی مصاحبه با روزنامه تایمز اظهار داشت: "مردم در واتیکان یهودیان را نمی‌شناسند، اما پاپ فعلی دوست یهودیان است. در واقع او اولین پاپی است که به یهودیان اهمیت می‌دهد. او یهودیان را "برادر بزرگ ما" خطاب می‌کند."

کارول در آستانۀ ۹ سالگی بود که مادرش بر اثر بیماری قلب و کلیه دار فانی را وداع گفت. او پس از فوت مادر، با پدرش در یک آپارتمان کوچک زندگی می‌کرد و به‌این ترتیب با فراز و نشیب زندگی بیگانه نبود. پدر ژوزف واندرس، مبشر فرانسوی که روزنامه‌نگار نیز هست می‌نویسد: "نوجوانی پاپ، دوران شادی نبود. به‌همین خاطر است که او در خصوص معنای رنج بسیار می‌اندیشد..."

پدرِ کارول نهایت سعی خود را می‌کرد تا فرزندش در طریق خدا رشد کند. پاپ می‌گوید یک بار پدرش به او گفت: "من مدت زیادی زنده نخواهم بود اما می‌خواهم قبل از مرگم مطمئن باشم که تو خودت را وقف خدمت خداوند خواهی کرد."

کارول پس از مرگ پدرش به دانشکدۀ الهیات رفت و به زودی دو مدرک فوق لیسانس و یک مدرک دکترا گرفت. آغاز خدمت او در کليسای کاتوليک مصادف بود با شکست اشغالگران آلمانی در لهستان به دست ارتش شوروی و استقرار نظام کمونيستی در اين کشور. او در سال ۱۹۶۴ به مقام سراسقفی شهر کراکو در لهستان رسيد.

کارول وویتلا در سن ۵۸ سالگی در سال ۱۹۷۸ به مقام پاپی رسید. او که اولین پاپ غیر ایتالیایی در ۴۵۵ سال گذشته بود تقریباً بيش از تمام پاپ‌های قبلی در اين مقام خدمت کرد و به ۸ زبان صحبت می‌کرد. پاپ ژان پل دوم خود را فقط به اجرای مراسم مذهبی و خدمات کلیسایی محدود نکرد بلکه به مسائل دنیای امروز، به‌خصوص مسائل مربوط به حقوق بشر نیز بسیار علاقه‌مند بود و به همین جهت بیش از هر پاپ‌ دیگر به نقاط مختلف دنیا سفر کرد.

پاپ ژان پل دوم در سال ۱۹۸۱ از سوی فردی به‌نام محمد علی آقکا مورد سؤقصد واقع شد، اما در ملاقاتی او را بخشید و به این ترتیب محبت مسیحایی خود را ثابت کرد. پاپ طی سفری به آمریکا به میزبانانش هشدار داد که خطر مادی‌گرایی، خودخواهی و بی‌توجهی به امور روحانی آنها را تهدید می‌کند و به آنها پیشنهاد کرد که آنچه دارند با جهان سوم تقسیم کنند. پاپ اعتقاد داشت که مادی‌گرایی پاسخ دنیای امروز نیست. او می‌گوید که این دنیا چیزی برای شاد کردن انسان ندارد و معتقد بود که تنها دعا و ایمان به خدا است که می‌تواند انسان را شاد سازد، و خود نیز با زندگیش در این زمینه الگوی بسیاری قرار گرفته است.

پاپ  رهبر مذهبی بیش از یک میلیارد پیرو کلیسای کاتولیک در جهان بود و بسیاری از مردم او را نمایندۀ خدا بر زمین می‌دانستند و به او احترام می‌گذاشتند.

با وجود آنکه با گذشت تاریخ از مقام و منزلت پاپ‌ها کاسته شده است، اما با نگاهی به زندگی این مرد خدا به وضوح در می‌یابیم که خدا قادر است از هر کس در هر مرتبه و شرایطی که باشد برای ملکوت خود استفاده کند. خداوند این پسر ساده از یک شهر کوچک در لهستان را انتخاب کرد تا به‌عقیدۀ برخی "بزرگترین مرد قرن حاضر" باشد.

اقتباس از شبکۀ سی. ان. ان.